DE REIS (van de Held)

‘We nodigen je daarom uit om mee op reis te gaan. Het is een expeditie naar onvermoede krachten, een innerlijk avontuur. Je ontdekt nieuwe kwaliteiten in je zelf en anderen, je leert angst en weerstand te overwinnen, ervaart de magie van het moment om uiteindelijk de ‘schat’ mee naar huis te nemen.

We brengen het concept van de reis in, om je los te maken van vaste patronen, net zoals nomaden. Het leven terugbrengen naar z’n oorsprong. Op pad gaan en je openstellen voor het mogelijke en het onmogelijke. Dat is de kern van reizen.’

DE REIS is een cyclisch leer model. Dat betekent dat de verschillende dimensies altijd met elkaar samenhangen. Bijvoorbeeld, als het je tegenzit – Tegenslag – dan is de meest automatische beweging, terugtrekken, en het zicht op je doel,  ben je dan even kwijt. Als je DE REIS een beetje in de vingers krijgt weet je dat de Tegenslag  er onlosmakelijk bij hoort. En ga je vanuit de pijn op zoek naar je Reisgenoten en je doel – Koerszetten –.

Als didactisch model sluit het aan bij wat in de literatuur natuurlijke ervarings leerprocessen worden genoemd. Rousseau, Dewey, Langer, Emery, Csikszentmihalyi, Howard Gardner.

DE REIS kent vijf dimensies:

• Koers zetten: – over ‘dromen’, betekenis, zelfkennis en het zetten van doelen
• Reisgenoten – belangrijke relaties, sociaal vermogen, omgevingsinvloeden
• Tegenslag – over de waarheid, in de spiegel kijken, tegenslagen overwinnen
• Uitvoering – tegenwoordigheid van geest, het beste geven, flow ervaring
• Terugkeer – de ‘schat’ thuisbrengen, vieren, leren van je ervaring, delen

Flow

De rode draad die door alles heen loopt is het fenomeen flow.

‘Flow ontstaat wanneer je je aandacht zó volledig weet te richten op datgene waar je mee bezig bent, dat je er totaal in opgaat. Een opwindend gevoel van spanning komt over je, het gevoel dat je iets aan het ontdekken bent, het vergt uiterste concentratie. Je loopt een beetje op je tenen, je verlegt je grenzen. De lat gaat telkens net een stukje hoger, omdat je merkt dat het binnen je vermogen ligt. Het maakt niet uit of het om sport gaat, om werk of om hobby: zonder evenwicht tussen uitdaging en vaardigheden geen flow. Te veel uitdaging leidt tot ongezonde spanning en angst, te weinig uitdaging brengt verveling. Beide situaties hebben een hoog afbreukrisico. Als mensen flow beleven, zijn ze makkelijk te herkennen: ze gaan volledig op in wat ze doen, ze presteren boven de maat en genieten. Ze zitten goed in hun vel. De kunst is om dat evenwicht te vinden.’